1. Na początek, mój obrazek z tekstem Delsa, który przez przypadek zyskał ciąg dalszy...
a przy okazji w trakcie rozgrywki pokazało się mentorskie oblicze Doriana. 
***
2. Czasem spotkania z wampirami przyjmują dziwny obrót. Może się okazać, że z pozoru niewinna rozmowa prowadzi do niespodziewanych skutków...
3. Krwiopijcy to dziwne stworzenia. Bywa, że zachowują się mało racjonalnie....
4. Dorian... bardzo polubiłam tego sima i mam wrażenie wobec innych ludzików przyjmuje postawę wspierającą, niemalże ojcowską. Taki przyjaciel, który zawsze wspomoże dobrą radą, gdy człek nie ogarnia najprostszych życiowych spraw...
5. Wychowanie to niełatwa sprawa, czasem lepiej się za nie... nie zabierać...
6. Gdy człowiekowi się wydaje, że ma wszystkie znajome wampiry w garści...
Zdaje się, że z wujkiem Dorianem nikt nie zginie i nawet niepozorny krzaczek m a szanse urosnąć do postaci krwiożerczego kwiatka ze Stangerville 
Świetne story, czekam na ciąg dalszy, 
Rozważania typu: "
.
Ostatecznie niby mają pozytywne relacje, al Vitalij dziwnie na nią reaguje. Niby się cieszy na jej widok, lecz po chwili zachowuje się jakby go coś opętało. 
Czasem zaczynam wierzyć, że piksele naprawdę mają uczucia, sympatie i antypatie. I, że niektóre inne ludziki wyzwalają w nich to, co najgorsze.
Niektóre zachowania simów naprawdę zaskakują. Dotychczas nie miałam pojęcia, że ludzik może zachowywać się tak, jakby bulwersował się z powodu kota... a tu o dziwo cały cyrk został odstawiony, którego jedno zdjęcie nie oddaje. 
.
Najprostsze rzeczy okazują się niekiedy najbardziej genialne ale i tak mina doświadczonego magika na widok teleportu prowokuje paszcze do rozpaszczenia się w radosnym uśmiechu 
Tworząc te postaci myślami byłam raczej przy Odyseuszu albo jakimś Romeo... No i masz - jak na zawołanie - jest tawerna Odyseusz!
) jak widać sprowokowała Magnusa do delikatnych złośliwości 
.